დღეს ტექნოლოგიის ინტეგრაცია არის სწავლის შემადგენელი ნაწილი და წარმოადგენს არა თვითმიზანს, არამედ ახალი საგანმანათლებლო ამოცანების გადაწყვეტის ინსტრუმენტს. სწავლისა და ტექნოლოგიების ცალცალკე განხილვა დღეს უკვე შეუძლებელია.
ტექნოლოგია ხდება პედაგოგიკის შემადგენელი ნაწილი. როცა მკაფიოდ არის განსაზღვრული პედაგოგიური ამოცანები, ბუნებრივად გამოჩნდება ტექნოლოგიური ინსტრუმენტების ადგილი და როლი.
შეიძლება ითქვას, რომ თანამედროვე ეტაპზე ტექნოლოგიის ინტეგრაციის პრობლემა გადაიზარდა უფრო დიდ პრობლემაში - სწავლისა და პედაგოგიკის ახლებურად გააზრების პრობლემაში.
სწავლისა და სწავლების ახლებურად გააზრებამ უნდა შეცვალოს ტრადიციული მეთოდები, როცა მოსწავლეებს ეუბნევიან რა ისწავლონ, როდის, სად და როგორ. ამის მაგივრად უნდა ხდებოდეს ცოდნის აქტიური კონსტრუირება და მოსწავლეები პასუხს უნდა აგებდნენ საკუთარ სწავლაზე.
ციფრულ ერას შემოაქვს სწავლის ახალი განზომილებები, რომლებიც საჭიროებენ ახალ უნარებს და პირველ რიგში ისეთ უნარებს, როგორიცაა კავშირების დამყარება, ერთობლივი მუშაობა და კომპიუტერული ქსელების გამოყენება.
მასწავლებლები კარგად უნდა ფლობდნენ ონლაინ ინსტრუმენტებს, როგორიცაა ბლოგები, ვიკი-სისტემები და სხვა და მათ უნდა შეეძლოთ ამ ინსტრუმენტების გამოყენება სწავლაში.
მოსწავლეების ჩართვა გადაწყვეტილების მიღების პროცესში არის ახალი მიდგომების წარმატების ძირითადი კომპონენტი.
სკოლის სუბიექტებმა (მშობლებმა, მასწავლებლებმა, მოსწავლეებმა და სხვა) უნდა გაიგონ, რომ სკოლა არის პროცესი და არა ადგილი.
01 August 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment