მკაცრი შეფასება

ერთ-ერთი ბლოგერის, Doug Johnson-ის ბლოგში წავიკითხე ძალიან მკაცრი შეფასება მასწავლებლების საკმაოდ დიდი ნაწილის დამოკიდებულებისა ტექნოლოგიების მიმართ, რომელსაც მე სავსებით ვიზიარებ (Seven stupid mistakes teachers make with technology - შვიდი სულელური შეცდომა, რომლებსაც მასწავლებლები უშვებენ ტექნოლოგიებთან მიმართებაში). მე მომყავს ამონაწერები ამ ბლოგიდან, რათა კიდევ ერთხელ გავამახვილო ყურადღება, რომ გავრცელებული წარმოდგენები სასწავლო პროცესში ტექნოლოგიების ინტეგრაციისა, რბილად რომ ვთქვათ, მცდარია.

მე გამოვყოფ Johnson-ის მიერ დასახელებული შვიდ შეცდომიდან მხოლოდ სამს:

1. ”ტექნოლოგიების გამოყენება მხოლოდ იმისათვის, რომ ტრადიციულ ლექციას დავამატოთ ხმა, მუსიკა და სურათები, არის სისულელე. ტექნოლოგიების რეალური გამოყენება ცვლის მასწავლებლისა და მოსწავლის როლებს. კომპიუტერით აღჭურვილ მოსწავლეს შეუძლია გახდეს კონტენტის ექსპერტი, ხოლო მასწავლებელი გვევლინება პროცესის ექსპერტად, რომელიც სვავს მაგალითად, ასეთ კითხვებს: სად მოიძიე ეს ინფორმაცია, როგორ დაადგინე მისი ჭეშმარიტება, რატომ არის ის მნიშვნელოვანი, როგორ გაუზიარებ სხვებს შენს აღმოჩენებს, როგორ წარმოგვიდგენ შენს ნამუშევარს? მსოფლიო შეიცვალა და დიდი სისულელეა ამის არ დანახვა და არ აღიარება”.

2. ”მოსწავლეებს ძალიან მოსწონთ და უყვართ ტექნოლოგიები. ამის არ გამოყენება სწავლის მოტივაციისა და ინტერესის გასაძლიერებლად არის სისულელე”.

3. ”ძალიან გავრცელებულია აზრი, რომ ტექნოლოგიები განათლებაში არის მორიგი მოდური იდეა, რომელიც თანდათანობით ჩაკვდება და ყველაფერი ძველ გარემოს დაუბრუნდება. ტექნოლოგიების როლი სულ უფრო ძლიერდება საბანკო საქმეში, მედიცინაში, ბიზნესში, მეცნიერებაში, სოფლის მეურნეობაში. რატომ უნდა შემცირდეს მათი როლი განათლებაში? ამის დაშვება დიდი სისულელეა”.